Ο ιατρικός βελονισμός θεωρείται μία πολύ καλή θεραπευτική τεχνική για πολλές ασθένειες και δυσλειτουργίες. Δεν είναι όμως για όλες τις παθήσεις και για όλους τους ασθενείς. Υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια επιλογών των περιστατικών - όπου έχει επιβεβαιωθεί η δράση και η αποτελεσματικότητα του με ιατρικές εργασίες. Μια μεγάλη κατηγορία τέτοιων περιπτώσεων αποτελούν ο οξύς και χρόνιος πόνος. Πιο αναλυτικά με τον ιατρικό βελονισμό μπορούμε να αντιμετωπίσουμε και να διαχειριστούμε τις παρακάτω περιπτώσεις: Μυοπεριτοναικό περιοχικό σύνδρομο Εξωαρθρικά επώδυνα σύνδρομα, Επικονδυλίτιδα, Τενοντίτιδα, Ελυτρίτιδα, Ενθεσοπάθειες, Αυχεναλγία, Θωρακαλγία, Οσφυαλγία, Κοκκυγοδυνία, Ινομυαλγία Ορισμένες μορφές κεφαλαγίας Σύνδρομο χρόνιου πόνου Οξύ μετεγχειρητικό άλγος Μετεγχειρητική ναυτία και έμετο Ο βελονισμός αποτελεί ένα είδος αισθητηριακής διέγερσης. Τοποθετώντας την βελόνα, προκαλείται ένα ερέθισμα, το οποίο μεταφέρεται με τις προσαγωγές νευρικές ίνες σε σχηματισμούς του νωτιαίου μυελού και εγκεφάλου όπου και βρίσκονται ρυθμιστικά κέντρα του νευρικού συστήματος.   Έχει μία τοπική δράση και για αυτό χρησιμοποιούνται σημεία τοπικά, όπου υπάρχει ο πόνος.   Η τοποθέτηση της βελόνας προκαλεί την κινητοποίηση του ανοσοποιητικού και του συμπαθητικού συστήματος. Επιτυγχάνεται απελευθέρωση κατεκολαμινών και κατά συνέπεια αύξηση της τοπικής αιματικής ροής με διευκόλυνση της πρόσβασης των προϊόντων του ανοσοποιητικού συστήματος. Προσελκύονται φλεγμονώδη κύτταρα, αυξητικοί παράγοντες, θρεπτικές ουσίες (οξυγόνο , γλυκόζη).   Μια περιοχική δράση μέσω δερματοσπλαγχνικών ή μυοσπλαγχνικών αντανακλαστικών και για αυτό μας ενδιαφέρουν τα δερμοτόμια, τα μυοτόμια, τα σπλαγχνοτόμια της περιοχής που πάσχει.   Και μία γενική δράση αφού έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει την έκκριση και την ποσοτική μεταβολή νευροδιαβιβαστών στο αίμα και στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Η γενική του δράση στον πόνο αφορά την ενεργοποίηση οπιούχων συστημάτων ενδογενούς αναλγησίας (ενδορφινεργικά, εγκεφαλινεργικά) αλλά και μη οπιούχα (σεροτονινεργικά, νορεπινεφρινεργικά).   Η ενεργοποίηση του φλοιού του εγκεφάλου από το ερέθισμα που προκαλεί η τοποθέτηση της βελόνας στην ανάλογη με την περίπτωση περιοχή του σώματος έχει επιβεβαιωθεί σε τελευταίες μελέτες με την χρήση εργαστηριακών εξετάσεων (fMRI) για τον έλεγχο του πόνου (κατιόν σύστημα αναλγησίας) και για τον ρυθμιστικό του ρόλο στο ενδοκρινές & αυτόνομο σύστημα (HPA άξονας).   Η δράση του ιατρικού βελονισμού μέσα από το νευρικό σύστημα επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι για να υπάρχει αποτελεσματικότητα είναι απαραίτητη η ακεραιότητα του νευρικού συστήματος ώστε να μεταφέρεται το αισθητικό ερέθισμα και άρα η δράση του βελονισμού καταργείται σε περίπτωση ραχιαίας αναισθησίας (για σημεία κάτω από το επίπεδο της αναισθησίας), μετά από block μεγάλου νευρικού κλάδου ή στη πλήρη παραπληγία.